Në Saharanë e stinës,
mbi jargët e maskave të pandemisë
seç ra ky shi i njelmët në fund të shkurtit,
fëmijët, të gjithë fëmijët e botës bukur po pshurrin
mbi konventat ndërkombëtare,
mbi ligjet nacionale
e mbi udhëzimet administrative
që garantojnë jetën dhe buzëqeshjen e tyre.
Fëmijët bukur po pshurrin
në këtë fund të shkurtit
mbi haremet e nxehta
ku kalojnë natën
eunukët me kurtizanet.
Në oborrin e shkretëtirës
fëmijët bukur po pshurrin
në këtë fund të shkurtit.
GABIMET E MATJEVE
Dje, sot e nesër kemi matë keq,
dikush me okë, sekush me shekë,
ai me grosh, tjetri me lekë.
Kemi matë keq,
dikush me kuti, sekush me pash,
ai me metër, me cent disa të tjerë.
Dje, sot e nesër kemi matë keq,
dikush me buçuk, me brokë sekush.
Me hosten kemi matur diellin mbi mal
e udhën që bëmë
e kemi matur me hapa, me pëllëmbë.
Sikur të ishte e huaja,
gabimisht e kemi matë vetveten tonë
dje, nesër dhe sot.
STINË SERVILËSH
Nën ritmin e tamtameve
të ritit ballkanik të temenasë
përkulën deri te thonjtë e këmbëve
e me hapa prapa dalin nga dera
sikur në shekullin 18 gratë
para burrave egërshanë.
KEOPSI THA
Para katër mijë vjetësh Keopsi tha
të ndërtohet piramida
e të lodhen e të vdesin shumë ata.
Brenda dhe mbi koka të tyre
të ndërtohet piramida,
katër mijë vjet t’u zihet fryma.
Keopsi thotë sot.
